Tevbe suresini okuduğumuzda tövbe etmiş olur muyuz?

“Bilmediler mi ki, kullarından tevbe'yi kabûl eden ve sadakaları alan şübhesiz ancak Allahdır; Tevvâb (tevbeleri çok kabûl eden), Rahîm (kullarına çok merhamet eden)de ancak Allah'dır.”[1] Sure 104. Âyetinde bulunan tevbe kelimesi sebebiyle  bu adı almıştır. İlk kelimesi “berâe” olduğu için Berâe süresi diye de meşhur olmuştur. Ayrıca bu süre Muhziye, Kadime, Fâdıha gibi isimlerle de anılmıştır.

Sürede yer alan başlıca konular şunlardır:

• Antlaşmalarını bozan müşriklere fesih bildirimi yapılıp Mescid-i Harâm çevresinin putperestlerden arındırılması,
• Allah ve Resulüne bağlılığın ve iman kardeşliğinin diğer bütün dünyevi bağların üstünde tutulması gerektiği,
• Allah'ın nimetlerini ve yardımlarını hiçbir zaman göz ardı etmeksizin iman mücadelesindeki azim ve kararlılığın korunması,
• Özellikle Tebük Seferi'ne hazırlık, Tebük'e gidiş ve dönüş sırasında münafıkların sergiledikleri davranışlar, Müslümanların böyle sıkıntılı durumlarda hataya düşme ihtimallerinin artması,
• Ehi-i kitapla ilişkiler, cizye ve zekât hükümleri,
• Bedevi Arapların dini bildirimler karşısındaki tavırları
• Yaptığı kötülüklerden samimi pişmanlık duyanların tövbelerinin kabulü hususunda yüce Allah'ın ne kadar lutufkâr olduğu,
• Resülullah'a canla başla destek olan ilk Müslümanların ve onların yolunu izleyenlerin Allah katında çok üstün bir mertebeye sahip oldukları,
• Hz. Muhammed'in (sav) müminlere karşı engin şefkati, bu gerçekleri görmezden gelenlere karşı arşın sahibi yüce Allah'a sığınmak, O'na güvenip dayanmak gerektiği.[2]

Her ne kadar ismi Tevbe olarak geçsede konusu itibarıyla muhtelif konulara değinen bu sure Rabbimiz surenin 104. Âyetinde Tevvâb (tevbeleri çok kabûl eden) olduğunu biz kullarına bildirmekte ve kötülüklerden samimi pişmanlık duyanların tövbelerinin kabul edeceği müjdesini bizlere haber vermektedir. Dolayısıyla burada tövbeye teşvik söz konusu. Elbette amelleri kabul edecek yüce Rabbimizdir.  Belki halis ve samimi niyetle okunan âyetleri tövbe niyetiyle kabul eder. Lâkin bizler âyet ve hadislerin bildirdiği üzere ortaya çıkan tövbe şartlarını dikkate alarak bu hususta Rabbimizin razı olacağı bir tövbe ile O’na niyazda bulunabiliriz. 

Şöyle ki Rabbimiz Kur’ân-ı Kerîm'de tövbe hakkında bizlere nasuh tövbesini emr etmektedir.  “Ey iman edenler! (Samimi bir tevbe olan) Tevbe-i Nasuh ile Allah’a tevbe edin! Olur ki Rabbiniz, sizin kötülüklerinizi örter ve Allah, peygamberi ve onunla beraber iman edenleri utandırmayacağı bir günde, sizi altlarından ırmaklar akan cennetlere koyar! Onların nuru önlerinde ve sağlarında koşar (da): “Rabbimiz! Nurumuzu bize tamamla ve bize mağfiret eyle! Şüphesiz ki sen, her şeye hakkıyla gücü yetensin!” derler.”[3]  

Nasuh Tevbesi için bakınız: