Her dua, evrad ve tesbihatlarımızda üstadlarımıza dua etmemizin hikmeti ve risale-i nur mesleğindeki önemi nedir?

Öncelikle onlar bizim üstadlarımızdır. Bizim için yaptıkları fedakarlık ve hizmetler için onlara dua etmek bizlere bir borçtur. Aynı zamanda üstadlarımız bizlere dua etmişlerdir. Onların dualarına karşılık vermek yine bize düşen bir vazifedir. Bir de Bediüzzaman hazretleri üstadımız bunu şart koşmuştur. Şöyleki,

"Eğer talebe ise, her sabah mütemâdiyen ismiyle, bazen hayâliyle dahi yanımda hazır olur, hissedar olur. Eğer kardeş ise, birkaç def‘a hususî ismiyle ve sûretiyle duâ ve kazancımda hazır olup, hissedar olur. Sonra umum ihvânlar içinde dâhil olup, rahmet-i İlâ­hi­yeye teslîm ediyorum ki, duâ vaktinde ‘İhvetî’ ve ‘İhvânî’ dediğim vakit, onlar içinde bulunur. Ben bilmezsem rahmet-i İlâhiye onları biliyor ve görüyor. Eğer dost ise ve ferâizi kılar ve kebâiri terk ederse, umûmiyet-i ihvân i‘tibâriyle duâmda dâhildir. Bu üç tabaka dahi beni ma‘nevî duâ ve kazançlarında dâhil etmek şarttır." (Mektubat, 28. mektup)