Kuran-ı Kerim'deki Ashab-ı Kehf gibi, bu dünyada insanın belirli süre uyutulup tekrar diriltilmesi mümkün mü? Bu yönde çalışmaları olan bilimin bu noktaya ulaşması mümkün mü?

Üstad Bediüzzaman Hazretleri’nin, İsa (as)’ın ölüleri diriltmesi mucizesi hakkındaki bir ayetin işaretine dair izahlarına bakarak mümkündür diyebiliriz.

“Şu ayet (Hem Allah’ın izniyle (anadan doğma) körü ve (teni) alacalıyı iyi ederim, ölüleri de diriltirim!-Al-i İmran, 49-) işaret ediyor ki: "En müzmin dertlere dahi derman bulunabilir.

Öyle ise ey insan ve ey musibetzede benî-Âdem! Me'yus olmayınız. Her dert, -ne olursa olsun- dermanı mümkündür. Arayınız, bulunuz. Hattâ ölüme de muvakkat (geçici) bir hayat rengi vermek mümkündür."

Cenab-ı Hak, şu âyetin lisan-ı işaretiyle manen diyor ki: "Ey insan! Benim için dünyayı terk eden bir abdime iki hediye verdim. Biri, manevî dertlerin dermanı; biri de, maddî dertlerin ilâcı... İşte ölmüş kalbler nur-u hidayetle diriliyor. Ölmüş gibi hastalar dahi, onun nefesiyle ve ilâcıyla şifa buluyor. Sen de benim eczahane-i hikmetimde her derdine deva bulabilirsin. Çalış, bul! Elbette ararsan bulursun."

İşte beşerin tıp cihetindeki şimdiki terakkiyatından (ilerlemesinden) çok ilerideki hududunu, şu âyet çiziyor ve ona işaret ediyor ve teşvik yapıyor.” (20. Söz)

Hz. Üstad, bu ayetten yola çıkarak, tıbbın bir gün ölüme bir hayat rengi vereceğini söylüyor. Hayat rengi vermekle neyi kasd ettiği çok açık olmamakla birlikte akla gelen manalardan birisi budur: Ölmek üzere olan insanların uyutularak ölümlerinin geciktirilmesi.

Bu, aslında ölümden tam kurtulmak olmasa da ölüme bir çeşit hayat rengi vermektir.
Bir başka ihtimal de insandaki yaşlanmanın ve hastalanmanın önüne geçilerek biyolojik olarak ölüme gidişin durdurulması ve başına bir kaza gelmedikçe ölümün olmamasıdır.