Bediüzzaman Hazretleri vefat ettikten sonra yerine bıraktığı Hüsrev Efendi'ye kimler yardımcı olup yanında yer almışlardır?

Bediüzzaman Hazretleri'nin vefatından sonraki yıllarda, erkân-ı sitte namını verdiği en önde gelen altı Nur Talebesi'nden yalnız dördü hayatta idi. Onlardan biri Husrev Efendi'dir. Kalan üçünden Büyük Ruhlu Küçük Ali Efendi açıkça Husrev Efendi'nin yanında yer almıştır. Geri kalan iki kişi ise yanında yer almasa da aleyhdarlık da yapmış değildirler. Risale-i Nur'da imzası bulunan Yakup Cemal Efendi de Husrev Efendi yanında yer alanlardandır.

Bundan başka ismi çok meşhur olmayan fakat Bediüzzaman Hazretleri'nin mektublarında geçen ve hapislerinde bulunmuş, Homalı Sami Tüzün, Denizlili Bekırcı Mehmed gibi pek çok isimler de Husrev Efendi'nin yanında yer almışlardır. Bunlar gibi Anadolu'nun değişik şehirlerinden Nur Talebeleri Husrev Efendi'nin etrafında toplanmışlardır. Konya'dan Osman Amca ve Adıyaman'dan Emin Akbaş gibi...

Bunlar sayılamayacak kadar çoktur. Günümüzde büyük çoğunluğu vefat etmiş durumdadır. Allah cümlesine rahmet eylesin.

Husrev Efendi bu eski talebelerin yanında, altmıştan sonra gençlerden oluşan yeni bir cemaat yetiştirmiştir. Bu genç cemaat Husrev Efendi'den aldıkları şuur ile, Risale-i Nur'a kahramancasına sahip çıkıp hizmet etmişlerdir. Hizmet uğruna defalarca hapis yatmışlar ve Nur Hizmeti'nin aslî şekliyle günümüze kadar ulaşmasında çok büyük hizmetleri olmuştur. Allahu Teala cümlesinden razı olsun.

Sualiniz vesilesiyle Üstad Bediüzzaman'ın Husrev Efendi'nin yardımcılarına ne kadar değer verdiğini gösteren bazı ifadelerini buraya alıyoruz.

“Hüsrev’in pek çok vazifelerini tamamen yapması, kanaatim geldi ki, Barla da bulunduğum zaman bütün yazanların tashihatını ve telif hizmetini yapmamda tahakkuk eden büyük inayet ve harika muvaffakiyet, aynen Hüsrev’de, yardımcılarında dahi nümunesi var.”

Üstad Bediüzzaman Hazretleri, Husrev Efendi’nin Risale-i Nur’un neşrinde ilâhî bir yardıma mazhar olduğunu mükerreren beyan ettiği gibi, yardımcılarının da aynı inayet altında olduğuna bu şekilde vurgular yapıyor ve böylece, Nur Talebeleri’ni Husrev Efendi’nin yardımına koşmaya teşvik ediyordu. Meselâ kendi el yazması olan bir mektubunda şöyle der:

“Husrev ve yardımcıları elhak fevkalade iş görüyorlar ve şüphesizdir ki onlar inayete mazhardırlar. Yoksa bu ağır şerait altında, elim de bağlı gibi olması cihetinde Nurlara ve Nurculara çok zarar olurdu.”

Üstad Hazretleri bizzat kendi kalemiyle yazdığı diğer bir mektubunda ise, Husrev Efendi’yi ve onun has ve sebatkâr yardımcılarının ehl-i cennet kimseler olmaları için şöyle dua etmişti:

“Pek çok aziz ve mübarek, Gül Fabrikasının misilsiz kâtibi ve Kur’an-ı Mucizülbeyan’ın i’cazını gözlere gösteren emsalsiz bir kâtib, Kur’an ve Risale-i Nur’un tevafukattaki bir silsile-i keramâtını izhar eden nurânî, hakiki, kahraman şakird ve tam sıddık kardeşim Husrev! Elhak, Risale-i Nur’un en büyük bir kerametini bu zelzelelerde buldun, izhar ettin, en mütemerridleri de ilzam eyledin. Cenab-ı Hak seni ve beraberinde senin has ve sebatkar arkadaşlarını Cennetül Firdevs’te ebeden mesud eylesin. Amin, amin, amin…”

Görüldüğü gibi Üstad Bediüzzaman Hazretleri bu ifadeleriyle, altmıştan sonra Husrev Efendi'nin bir kısım insanlar tarafından yardımsız bırakılacağını adeta önceden hissetmiş gibi, ona yardımcı olmanın ehemiyetini ortaya koyarak "Aman Husrev'in kıymetini iyi bilin onun yanında ayrılmayın, onun yardımcılarından olun" anlamına gelen mesajlar vermiş gibidir.